Przedstawiamy Państwu makatkę z owczej wełny, wykonaną na ręcznych poziomych krosnach tkackich. Technika ta, niegdyś znana i stosowana przez gospodynie, została niemal zupełnie zastąpiona przez inne - łatwiejsze, szybsze. W Polsce techniką dwuosnowową zajmuje się garstka osób, ale te, które wytrwały są mistrzyniami w swoim fachu.
Makatki przeżywają ponowny rozkwit. Wzrasta świadomość oraz zainteresowanie tym wyrobem i ma to swoje uzasadnienie:
MAKATKI stanowią niezwykłą ozdobę naszych ścian, dzięki kolorom i wzorom, które przedstawiają.
MAKATKI zawierają wzory, które mają dla nas konkretne znaczenie. Mogą to być np. obrazy wsi przypominające nam szczęśliwe migawki z lat dziecięcych. Mogą to być motywy roślinne i zwierzęce dla osób związanych z przyrodą. Może to być "Drzewo życia" symbol odrodzenia, siły, mądrości. Dla osób zajmujących się astrologią można stworzyć makatę zawierającą znaki zodiaku.
Obrazy na MAKATKACH mogą powstawać również z myślą o dzieciach. Można utkać dla milusińskich ich ukochane koniki, kotki, domki, ptaszki.
MAKATKI powstają z wełny owczej - są zatem naturalnym wyrobem, przyjaznym dla nas i dla środowiska.
MAKATKI są bardzo trwałe. Metoda dwuosnowowa daje solidną tkaninę, która będzie cieszyła nasze oko naście albo nawet "dziesiąt" lat. Może być pamiątką przekazywaną z pokolenia na pokolenie.
MAKATKI są łatwe do utrzymania w czystości, po prostu odkurzamy je odkurzaczem.
MAKATKI, a właściwie technika dwuosnowowa daje możliwość utkania wszystkiego. A my dajemy Państwu możliwość wymyślania swoich wzorów, w celu przeniesienia ich na wymarzoną makatkę. Można utkać postaci świętych, można stworzyć makatkę o tematyce żydowskiej, marynistycznej, miłosnej.
MAKATKA pasuje zarówno do minimalistycznych, surowych przestrzeni jak i do ciepłych wnętrz z bogatym, przytulnym wystrojem. MAKATKI często zdobią domki letniskowe.
WEŁNA do tkania pobierana jest z naszych polskich owiec, z gór lub z hodowli przydomowej okolic Białegostoku.
MAKATKI są wyrabiane ręcznie na krosnach. Praca rąk ludzkich jest wartością szczególną w dobie mechanizacji.
MAKATKI są wyrobem dwustronnym, to znaczy, że na lewej stronie również powstaje obraz (negatyw). Jest niemal identyczny. Dzięki temu makatkę możemy powiesić na dowolnej stronie.
Makatka na zdjęciu przedstawia polską wieś i życie jakie tam się toczy swoim naturalnym rytmem, w ścisłym związku z przyrodą.
Na środku stoi chałupa, kawałek drewnianego płotu, bo na wsiach nie ma potrzeby odgradzać się od sąsiada. Płotek najczęściej zabezpiecza ogródek warzywny przed łakomczuchami - niszczycielami w postaci zająca czy sarenki. 
Scenka z życia przedstawia gęsiarkę, która pasie gąski, gospodarza karmiącego owieczki albo kózki. Pod drzewem przysiadł pastuszek - gra na fujarce, a przed domem gospodyni - wyszła nas przywitać. 
Chata stoi pod lasem, jest studnia i sad owocowy, kwitnący o tej porze roku, są i ule pełne miodu. Ptaki i zwierzęta leśne również zbiegły się do tego szczęśliwego zakątka.
MAKATKI, DYWANY jak i pozostałe wyroby z tkaniny dwuosnowowej charakteryzuje bardzo duża wytrzymałość. Jest to tkanina mocna, solidna, odporna na ścieranie, dlatego wedle naszych upodobań dywan może nam służyć jako makatka, a makatka jako dywan. 
Autor i wykonawca: Danuta Radulska
Wymiary: SZER: 150 cm
                    DŁUG: 200-220 cm
 
TKACTWO DWUOSNOWOWE
Na poziomych krosnach powstaje tkanina płócienna zwana dwuosnowową lub podwójną. Warsztat osnuwa się dwiema osnowami w kontrastowych kolorach, a do tkania używa się dwóch wątków w kolorach osnowy. Listewką zwaną "prątkiem" tkaczka przesuwa nitki dolnej osnowy ku górze, a górnej - ku dołowi i spaja je wątkiem w tym samym kolorze. Powstaje tkanina, w której lewa strona jest negatywem prawej. Tkaninę dwuosnowową można prezentować z dwóch stron. Tkactwo dwuosnowowe w tej chwili w Polsce praktykuje się tylko w jednym rejonie. W północno-wschodniej części kraju leży gmina Janów, w której panie kultywują tą piękną, acz trudną tradycję. Poza granicami kraju technika ta jest stosowana jeszcze we Włoszech, Hiszpanii, Meksyku i Peru, a przecież dawnymi czasy znano ją w wielu regionach Europy, w Polsce dywany, kapy wykonywane zarówno przez zawodowych tkaczy jak i gospodynie, zdobiły stopnie ołtarzy wielu kościołów, od święta okrywały łóżka, a wykonane z trudno dostępnej wełny stanowiły część wiana panny młodej. Więcej...