Przedstawiamy Państwu torebkę damską, której przednią stronę pokrywa w całości tkanina dwuosnowowa  - fragment tkanej makatki (na ręcznych krosnach poziomych).
Torebka w średnim rozmiarze, zapinana na zamek, z paskiem, dającym możliwość regulacji długości.
Środek wyściełany został pierwszo gatunkowym, wytrzymałym, odpornym na przetarcia materiałem w kolorze beżu.
Wewnątrz torebki znajduje się pojemna kieszonka zamykana na zamek.
Dodatki przy paskach - ze skóry naturalnej.
Torebkę można prać ręcznie, lub czyścić chemicznie bez obawy o uszkodzenie.
Użycie trwałych, mocnych tkanin dobrej jakości dają gwarancję długiego użytkowania.
Całość została uszyta ręcznie. Bardzo starannie wykonana.
Torebka należy do tych wygodnych, średniej wielkości toreb, do których zmieścimy min. książkę, notatnik, apaszkę i inne niezbędne do przetrwania przedmioty (zeszyt A4 mieści się przy otwartym zamku, prawie nie wystając nad brzeg torby).
Przednią stronę torebki w całości pokrywa fragment tkaniny dwuosnowowej, którą autorka podzieliła na pasy różnej szerokości, wypełniając je motywami geometrycznymi i przyrodniczymi (rośliny, jelenie). Są to niektóre z motywów używanych przez panie tkaczki na Podlasiu, gdzie znajduje się ostatnie skupisko twórców tkaniny dwuosnowowej.
Kolory użyte do utkania makatki to jasny szary, ecru i zieleń. Tył torebki to zielona jodełka w jednym odcieniu.
Torba jest idealnym rozwiązaniem dla osób, które do wyjścia na miasto lub poza nie, potrzebują torebki o nieco większej pojemności. Takiej, która jednocześnie nie przytłoczy swym rozmiarem.
Autor tkaniny dwuosnowowej: Lucyna Kędzierska
Materiał: tkanina, tkanina dwuosnowowa, tkanina wewnętrzna, elementy wykończeniowe
Wymiary: szerokość ok. 29 cm
                    wysokość ok. 31 cm
Własność wzoru: Metiisto
 
TKACTWO DWUOSNOWOWE
Na poziomych krosnach powstaje tkanina płócienna zwana dwuosnowową lub podwójną. Warsztat osnuwa się dwiema osnowami w kontrastowych kolorach, a do tkania używa się dwóch wątków w kolorach osnowy. Listewką zwaną "prątkiem" tkaczka przesuwa nitki dolnej  osnowy ku górze , a górnej  - ku dołowi i spaja je wątkiem w tym samym kolorze. Powstaje tkanina, w której lewa strona jest negatywem prawej. Tkaninę dwuosnowową można prezentować z dwóch stron. Tkactwo dwuosnowowe w tej chwili  w Polsce praktykuje się tylko w jednym rejonie. W północno-wschodniej części kraju leży gmina Janów, w której panie kultywują tą piękną, acz trudną  tradycję. Poza granicami kraju technika ta jest stosowana jeszcze we Włoszech, Hiszpanii, Meksyku i Peru, a przecież dawnymi czasy znano ją w wielu regionach  Europy, w Polsce dywany, kapy wykonywane zarówno przez zawodowych tkaczy jak i gospodynie, zdobiły stopnie ołtarzy wielu kościołów,  od święta okrywały łóżka, a wykonane z trudno dostępnej wełny stanowiły część wiana panny młodej.
Więcej...