Przedstawiamy Państwu torebkę damską, połaczoną z tkaniną dwuosnowową w kolorze zieleni. 
Mała torebka do przewieszenia przez ramię z ciekawym akcentem ręcznie tkanej wstawki, co czyni ją wyjątkową, podkreślając przy okazji nietuzinkową osobowość użytkownika. 
Właściwie zestawione tkaniny współpracują ze sobą tworząc całość wygodną w użytkowaniu. 
Torba została uszyta ze sztucznego zamszu zwanego alcantara i tkaniny wykonanej techniką dwuosnowową. Środek wyściełany został materiałem w zbliżonym odpowiednim kolorze. Wewnątrz torebki wszyto wygodna kieszonkę na drobiazgi. Torebka posiada pasek z regulowaną długością do noszenia na rameniu.
Całość szyta recznie, bardzo starannie wykonana. 
Autor tkaniny: Lucyna Kędzierska
Materiał: alcantara, tkanina dwuosnowowa, tkanina wewnętrzna, elementy wykończeniowe
Wymiary: Długość  ok. 27 cm
                    wysokość ok. 20 cm
Własność wzoru: Metiisto
 
TKACTWO DWUOSNOWOWE
Na poziomych krosnach powstaje tkanina płócienna zwana dwuosnowową lub podwójną. Warsztat osnuwa się dwiema osnowami w kontrastowych kolorach, a do tkania używa się dwóch wątków w kolorach osnowy. Listewką zwaną "prątkiem" tkaczka przesuwa nitki dolnej  osnowy ku górze , a górnej  - ku dołowi i spaja je wątkiem w tym samym kolorze. Powstaje tkanina, w której lewa strona jest negatywem prawej. Tkaninę dwuosnowową można prezentować z dwóch stron. Tkactwo dwuosnowowe w tej chwili  w Polsce praktykuje się tylko w jednym rejonie. W północno-wschodniej części kraju leży gmina Janów, w której panie kultywują tą piękną, acz trudną  tradycję. Poza granicami kraju technika ta jest stosowana jeszcze we Włoszech, Hiszpanii, Meksyku i Peru, a przecież dawnymi czasy znano ją w wielu regionach  Europy, w Polsce dywany, kapy wykonywane zarówno przez zawodowych tkaczy jak i gospodynie, zdobiły stopnie ołtarzy wielu kościołów,  od święta okrywały łóżka, a wykonane z trudno dostepnej wełny stanowiły część wiana panny młodej.
Więcej...